Sebenarnya kita cinta perwatakan lebih daripada muka kan.Mungkin kalau sekadar tengok muka budak dekat atas ni dengan mata,memang tak lah comel pun.Tapi dia comel dekat sini,dalam hati.Kalau dia balik sekolah,mulut ni boleh jadi 10 kilo ringan daripada biasa.Apalah gunanya kakak kalau tidak membebel kan.Haha.
Ada satu benda yang ajaib tentang budak ni.Bila dia exam pun kita susah nak detect sebab tak ada perbezaan antara malam minggu dengan malam exam.Dia tak suka belajar.Hari exam,hanya bawak sebatang pensil di dalam poket tanpa bawa beg segala,dan itu pun minta dengan kakak dia yang dah sekolah menengah pagi sebelum ke sekolah,lalu membonceng basikal kakaknya di belakang dengan muka err tak tahu nak describe.Terlebih genius hal-hal selain belajar.Terlebih matang sebab selalu menyibuk bila 'orang-orang tua' post-schoolage sedang bersembang.
Pernah sekali tu saja nak baca kertas karangan BM dia,sakit perut gelak.
Wow.Stress dah hilang.Oke dah,nak sambung study.Teringin kadang nak jadi macam budak atas ni,exam tak pernah menghalangnya untuk bermain.
U.U
Apakan daya.
Tajuk tu saje je.
Ku di halaman rindu#
No comments:
Post a Comment